Dinsdag, 18u15, terug van Gasthuisberg, de poracat zit er in.  Dacht dat ik zou krijgen om te kalmeren, want was weer superzenuwachtig, maar helaas.  Daar lig je dan op de operatietafel, je kan niks zien, 3 x moeten bijverdoven, en zweten dat ik deed, de verpleegster zei : amai meneer u hebt ferm aan het zweten geweest, ik reageerde : da's van de zenuwen en "ich bin ein switzer" vond ze leuk.  Superblij dat het gedaan was en dat ik naar  Koentje mocht aan het onthaal.  Traanjes van geluk dat ik hem zag en dat de operatie achter de rug was (die 45 minuten duurde, en daar lig je dan...)  Op weg naar huis nog even bij Chantal van de Fra Bartholo gestopt voor een glas bubbels en wat eten meegenomen om thuis op te eten.  Nu 2 dagen rust, Koen kan eindelijk terug eens 2 volle dagen gaan werken, maar vind het niet leuk dat ik dan thuis alleen achter blijf, maar ga morgenmiddag ne lekkere carpaccio bij Chantal eten, daarna naar Karen voor een nieuw bloemeke, plannen genoeg.  Voila dit moest ik even kwijt.  XXX