woensdag 21 november 2012

Hey bloggers,
even een update : voel me de laatste dagen weer erg depri, maar heb de reden gevonden :  na al die jaren.... in het beroepsverleden ben ik op 2 momenten enorm afgekraakt (en telkens onterecht) door mijn vrouwelijke chef.....  Heb geen positieve feedback gekregen van alles wat ik WEL goed deed..... geen erkenning voor mijn werk...... geen erkenning in het algemeen....... langs den ene kant ben ik blij dat ik de reden van mijnen burnout/depressie voor mijne kanker zelf gevonden heb.....  Life goes on en morgen weer een (zware) les avondschool digitale fotografie..... xxx

4 opmerkingen:

  1. hey vriend, komaan kop op zenne ;) van de andere kant ken dat gevoel oh zo goed...en telkens steekt het weer de kop op hé, zo ineens is 'het' daar weer. Maar weet dan lieve schat dat ontzettend veel mensen je wel graag zien en waarderen en daar ben ik er ééntje van ;)
    dikke dikke zoen
    Cje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo allebei!

    Ik herken dat ook, zij het in veel lichtere mate. Maar een paar van die ervaringen hebben mij geleerd dat ik in de eerste plaats eens wat meer mag stoefen over mezelf. Al is het meestal binnensmonds, maar: niet altijd! En ik ga soms tot op het randje van het arrogante af hoor. :-)
    Regel één: als zij kritisch zijn over mij, dan ik nog kritischer over hen. Dat lukt zonder moeite. Maar het levert doorgaans niet zoveel op.
    Andersom: het is enorm bevrijdend om van jezelf eens de goede dingen hardop te durven zeggen, die je uit schroom zou inslikken. Op het goede moment én met de glimlach: that's me, dat heb ik gedaan, deed iemand het mij voor en wie doet het mij na?
    Soms kan je die critici echt met verstomming slaan. En dan geven ze toe...

    Zou zo'n positieve ervaring 'het' kunnen doen slijten? Het kleine moment vergeten met een veel groter?
    In elk geval: hou het vast hé, dat tere punt! En keer het om. Breek uit jezelf! Dan is het toch nog ergens goed voor :-).

    Oh ja, Willem, een Zweedse vriend van mij maakt geweldige foto's, vind ik. Hij is ze momenteel 2 per dag aan het publiceren op een blog. Inspiratie?!
    http://engelsesteenweg.tumblr.com/
    (De meeste Belgische, Duitse, Nederlandse locaties en de plaatsen van de Koyaanisqatsi- en Objets d'artreeksen ken ik, als ze kunnen helpen.)

    Knuffel!

    Gaetan

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 't Fiet dat je zelf naar je "werkpunten" zoekt en ze vindt, zet je ver boven je baas, die gemakkelijkshalve niet verder komt dan de mensen uitkafferen! Het maakt haar een "arm" mens!
    Je zit op 't goede spoor (ook al voelt het misschien niet zo aan)!
    Ken je het verhaal van de schildpad en de schorpioen? (Dalai Lama.)
    Af en toe op een boekje van de Dalai Lama "knabbelen" kan ook helpen wat betreft bepaalde inzichten. Zoals de anecdote van de schorpioen; de schorpioen doodde de schildpad die hem hulp aanbood.
    De schorpioen handelde volgens zijn ware natuur (vlijmscherp steken), kan je hem dat dan kwalijk nemen? De schildpad kende de ware aard van de schorpioen en liet zich toch met hem in...
    Sommige mensen zijn als schopioenen. Eens er ooit zo eentje over je pad liep dan zal je ze in de toekomst veel vlugger herkennen en vermijden. Tenzij je er moet met omgaan vanuit een machtspositie...
    daar schreef de Lama niets over...
    Wat ik soms doe; mijn malende hersenspinsels neerschrijven; daardoor worden het gestructureerde gedachten.
    x
    Ann G

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dankjewel 1000x voor deze reactie ik ga ze lezen en herlezen en het is voor mij ook een enorm houvast ;)

      thx AnnG

      liefs
      Cje

      Verwijderen